Chemo is still a Bitch!

Vanmorgen werd ik al niet zo lekker wakker. Ik had een heel weeïg gevoel en merkte dat ik al zenuwachtig werd bij het idee dat ze later zouden vragen wat ik wilde eten. Alleen de gedachte maakte me al misselijk.

Tijdens de crontroles dat ook aangegeven en ik moest wachten op het besluit van de arts. Uitgerekend deze morgen liep de arts visite dus enorm uit en lag ik stil in bed met smart te wachten… tevergeefs. Het kwam omhoog zetten en gelukkig heb ik een hele lieve man met een goeie, sterke maag die lief mijn kotszakjes opruimde en een arm om me heen legde!

In overleg met de arts vandaag besloten om over te gaan op voeding via de lijn. Alleen het nadenken over het wel of niet eten gaf mij zoveel stress dat ik heel blij ben dat dit nu niet meer hoeft! Ook heb ik extra medicatie gekregen tegen de misselijkheid. Zo zie je maar, het is 5 dagen geleden dat ik de laatste chemo heb gehad, maar de nasleep is er niet minder op.

Vanmorgen dacht ik echt dat het niets meer zou worden vandaag. Ik voelde me diep ellendig en had ook helemaal geen rust. Toen Chris smiddags even weg was om wat te eten verzonk ik voor mijn gevoel even in mijn eigen ellende. Ik was zo blij dat hij terug was en sowieso dat hij er is! Het helpt op zulke momenten even je aandacht verleggen. En we zijn samen een spelletje gaan doen en hebben het nog leuk gehad ook! Daar knapte ik van op en het gaf me ook de moed om toch weer in de stoel te gaan zitten en zelfs mijn oefeningen te doen!!! Weliswaar een tandje lager, maar ik ben heel blij dat het me uiteindelijk gelukt is!

Uiteindelijk ben ik net nog aangesloten op extra bloedplaatjes omdat deze erg laag zijn en dat gevaarlijk is ivm bloedingen etc. Zo zie je dus ook weer dat bloeddonor zijn heel nuttig is!!! Dus bij deze bedankt aan iedereen die bloed doneert! 🙂

Ik ben dankbaar dat de dag ietsje beter eindigt dan hij begon! En ik hoop dat het morgen nog ietsje beter zal zijn!