Gesloopt!

Oooh wat lag mijn bedje vannacht lekker!!! En wat heeft het heerlijk gestormd! Zo heb je 3 weken hetzelfde klimaat en zo ben je thuis en heb je gelijk van alles wat!! Heerlijk 🌞🌧⚑

De afgelopen weken heb ik steeds 25mg prednison gekregen. Voor de stamcel transplantatie had ik 7.5mg als onderhoud. Nu thuis is het gelijk terug geschroefd naar 7.5 en dat kan ik goed merken! Gisteren avond werden mijn handen weer dik en vanmorgen met opstaan ging het niet meer zo soepeltjes!

Eigenlijk ging de voor mijn gevoel niks vandaag echt soepeltjes! Β In het ziekenhuis hadden ze me er wel voor gewaarschuwd: ‘denk er om thuis valt het altijd tegen!’ En dat is ook zo! Niet het thuis zijn! Dat bevalt me heel goed! Maar meer hoe je, je voelt!

Je hebt 3 weken lang in, laten we het even op 10m2 houden, geleefd. Binnen die meters kon ik me op het eind dus best wel goed redden! En dan denk je dat je heel wat aan kan! Maar dan wordt je ineens de weide wereld ingebonjourd!!! En die is groot, druk, lawaaierig… alle prikkels van geluid, tot geur, tot fysieke inspanning! Het is veel! Te veel!

En dus heb ik vandaag vooral heel veel geslapen! Heel veel gelegen! Gezellig samen met pa op bed tv gekeken! En heel veel hoofdpijn gehad πŸ˜‚

Ook wordt je best onzeker van veel dingen! 3 weken lang ben je minimaal 4x per dag gecontroleerd! En ineens helemaal niet meer! Ik voel nu dus verslechtering qua gewrichten en ik denk dat, dat door de prednison komt, maar toch wordt je dan wat angstig…. het zal toch niet voor niks geweest zijn?

Maar nee! Het heeft allemaal tijd nodig! Heel veel tijd! En ik moet gewoon geduldig zijn en blijven vertrouwen! πŸ’ͺ

6 gedachtes over “Gesloopt!”

  1. Lieve Linda,

    Tijd is, naast Chris en Ace, nu even je beste vriendje. En wat betreft onzekerheid, gewoon een keer extra bellen met Nijmegen. Volgens mij mag je daarin best assertief zijn, je hebt daar tenslotte niet gelegen voor je amandelen. Het zal de komende tijd wel ff een verplichte cursus ‘doseren moet je leren’ worden, maar ik weet zeker dat het je gaat lukken, vooral ook als je jezelf toestaat dat niet altijd alles je lukt.

    *spelt een medaille op je rug – aan de voorkant was inmiddels geen plek meer*

    Liefs,

    Andy McB.

    Ps. Wat heb je gekeken op tv?

  2. Gelukkig heb je veel steun van je thuisfront. Al moet je het wel allemaal zelf doorstaan. Succes daar in je vertrouwde omgeving.

  3. Gezellig zo samen met je pa 😊. Doe het rustig aan meid gaat vooral genieten en relaxen πŸ’–πŸ’–

  4. Best spannend thuis. Geloof ik graag. Maar oh wat zal het fijn geweest zijn in je eigen bedje. Rustig aan doen
    Niks forceren

  5. Ha Linda

    Kan me best voorstellen dat het onzeker voelt of alles goed gaat. Geen vereegkundige die even controle uitvoert en je gerust steld. Ook als dingen toch anders aanvoelen dan je gewent bent. Die prikkels en lawaai wat binnen komt is misschien ook wel bijwerking vd prednison. En je had natuurlijk 3 weken stilte en nu van alles om he heen. Doe rustig aan en van veel slapen herstel he ook😊. Hou je taai.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *