Goodness

Eindelijk! Voor het eerst sinds ik thuis ben ( nu bijna 6 weken ) heb ik wat meer energie! En dat is in 1 woord geweldig! 🙂
Gisteren had ik controle bij de hematoloog. De eerste vraag was uiteraard: ‘ hoe gaat het’ Toen ik zei dat ik meer energie had zei ze meteen dat ze dat ook in mijn bloed terug kon zien. Mijn HB is namelijk voor het eerst sinds 2,5 maand weer normaal! HURAY! Verder zag alles er in het bloed ook goed uit, dus er valt weinig te klagen!

De uitslag op mijn gezicht is bijna helemaal weg. Alleen zit het nu op mijn armen en borst. Hier heeft de hematoloog foto’s van gemaakt en ze gaat dit even met de reumatoloog, zo nodig dermatoloog, bespreken. Hierover wordt ik nog gebeld. Het kan namelijk zijn dat een ander antibioticum wat ik slik, hiervan de oorzaak is. Gisteren heb ik in het ziekenhuis ook een nieuw medicijn toegediend gekregen ter vervanging van het antibioticum waar ik noodgedwongen mee moest stoppen. Dit antibioticum zorgde voor bescherming tegen longschimmel en infecties. Dit is enorm belangrijk en daarom moest ik gisteren vernevelen.

In een klein afgesloten kamertje, met een mooi pakkie aan moest ik dit medicijn 10 tot 20 minuten inademen. Dit zorgde voor hevige hoestbuien en een heel benauwd gevoel. Toen ik er uit kwam zei mijn man ook dat ik klonk als een COPD-er. Mijn hemel, zware shag is er niks bij haha. Over 2 weken moet ik nog een keer naar het ziekenhuis om dit te herhalen. Daarna is het hopelijk klaar!

Dan zit ik namelijk bijna op de 3 maanden na mijn stamceltransplantatie. En omdat het met mijn bloed ( immuunsysteem ) dus best wel goed gaat, stoppen dan de beschermende medicijnen. En mag ik zelfs met het vliegtuig naar Frankrijk van de arts! Heel fijn, want het scheelt me een autorit van 11 uur welke enorm veel energie vreet.
Wel heb ik door de chemo nu meerdere gaten in mijn kies en verstandskies en dus zal ik op hele korte termijn een bezoek moeten brengen aan de tandarts om deze te laten verwijderen. Voorschriften voor antibioticum heb ik al van de arts meegekregen. Door de chemo heb je minder speeksel in je mond en speeksel beschermt je tanden tegen gaatjes etc. Zo zie je maar weer.. Chemo maakt zoveel meer kapot dan je lief is! Toch blijkt het bijzonder dat zo’n onwijs giftig middel zo geweldig kan zijn voor het een, maar voor een hele hoop andere dingen niet!

Ik ben heel gelukkig met het feit dat ik wat meer energie heb. Afgelopen weekend werd ik wakker, terwijl ik heel slecht geslapen had, maar ik was gewoon echt wakker! Gelijk in staat om gezellig te kletsen en kon zonder moeite mijn bed uit komen… Ik zei tegen Chris: ik weet niet of het allemaal wel goed is hoor, ik slaap heel slecht, maar ben wel erg wakker en actief… misschien is er iets mis, doe ik wel teveel ofzo. Een paar uur later bedacht ik mezelf… niet goed? Dit is juist heel goed! Alleen ken ik het helemaal niet van mezelf! En Chris ook niet! Ik had altijd een uur of anderhalf nodig om wakker te worden.. op gang te komen.. Dus iets wat eigenlijk heel normaal is voelde voor mij even als iets abnormaals haha. Maar ik ben hier enorm dankbaar voor! Het is nog niet elke dag zo’n feest, maar het feit dat ik zulke dagen heb, vind ik heel bijzonder!

Het enige wat me echt in de weg zit, zijn mijn hormonen! Ik heb zulk erge stemmingswisselingen, niet normaal! Het ene moment ben ik super vrolijk en er hoeft maar iets te gebeuren en ik wordt kwaad… zo kwaad! En normaal kan je dan wel tegen jezelf zeggen: ‘ Linda doe normaal, het is niet zo erg, rustig maar!’ Maar nu.. oelalaa.. Het lijkt wel of ik in die emoties verdrink! En ik vind het verschrikkelijk. Chris ook trouwens haha! Arme man van mij!
En een opvliegers.. sjonge jonge.. Nooit geweten en me echt nooit beseft hoe verschrikkelijk irritant dat is! Maar goed.. ik moet zeggen dat ik alle ellende van vorige week en deze frustraties goed naast me neer kan leggen! Het is zoals het is! En ik voel me verder in ieder geval voor het eerst is echt een stuk beter! En dat gevoel overheerst gelukkig 🙂

Ondertussen ben ik zelf aan het revalideren geslagen! Als fysiotherapeut weet ik prima hoe het werkt en heb ik gelukkig ook een goeie motivatie en discipline om te doen wat ik moet doen. Ik heb een hometrainer gekocht. Ik kan nog maar 5 minuten fietsen, maar alle begin is een begin! 🙂 En daarnaast train ik lekker met mijn fitte hubby mee. Wel op heel low niveau, maar samen trainen is veel leuker dan alleen! Ook heb ik op de praktijk een 5-tal sollicitatie gesprekken gevoerd samen met Tiemen. Ik kan veel dingen nu wel loslaten, maar ik vind het wel heel belangrijk om te weten wie er straks in mijn praktijk rond loopt! Heel fijn om weer een beetje nuttig bezig te zijn. Maar ik merk wel dat ik er nog lang niet helemaal klaar voor ben. Vooral die grijze massa van me werkt nog absoluut niet zoals ik gewend was. Het vreet enorm veel energie om me te concentreren op belangrijke gesprekken, mijn aandacht vast te houden en me dingen te herinneren.  Maar goed, echt werken als fysiotherapeut is nog lang niet aan de orde. Wel heel leuk om weer even op de praktijk te zijn, alle collega’s weer te zien en ook patiënten! Geeft dan ook weer positieve energie terug 🙂

Mijn haar groeit als kool! En het wordt wat donkerder! Ook mijn wenkbrauwen gaan als een malle! Kreeg al een paar keer de vraag of ik ze ingetekend had, maar nee.. helemaal naturel! Whoopwhoop!

Aankomende zaterdag ga ik ( heel gaaf! ) mee met de fietstocht die we georganiseerd hebben om geld in te zamelen voor hospice de Olijftak te Ede. Mijn lieve (schoon) zus en broers hebben een rolstoelfiets geregeld zodat ik ook van de 25km kan genieten en we met zijn allen de eindstreep halen voor het goeie doel!

Goeie uitslag, goeie energie, goed doel! Al met al.. een goede week! En nu vol goede moed verder!