Knuffeltherapie

Als je altijd gewend bent om ’s morgens je bed uit te stappen en je ding te gaan doen, zoals werken, boodschappen, huishouden, netwerken.. noem het maar op en dit alles ineens geen optie is.. dan is dat best even omschakelen. Vannmorgen werd ik dus wakker en dacht hoppatee, in de benen.. het duurde even voor ik me realiseerde dat ik niet echt iets had waar ik nou perse mijn bed voor uit moest. Toch zit dat gejaagde gevoel er nog heel diep in!

En dus ging ik me lekker wassen. Dit kost me erg veel energie en als ik dan klaar ben moet ik alweer even op bed gaan liggen. Bijgekomen?.. dan kan ik me aankleden en weer even op bed gaan liggen! Vervolgens loop ik van het bakhuisje naar het huis van mijn ouders en moet ik even gaan zitten. Mijn lieve broertje maakt een lekker ontbijtje en als ik die op heb plof ik weer even op de bank.

Ik moet nu alles in stapjes doen. Het is even wennen. Het is even zoeken, maar het geeft niet. Ik ben allang blij dat ik zoveel lieve mensen om me heen heb en ik niet de hele dag alleen ben!

Onze lieve hond Ace logeert nu dus ook bij opa en oma. In de schuur heeft ie een hele mooie grote kennel. Het is een Mechelse herder en nogal energiek. Iets te lomp voor mij op dit moment en als hij uit de kennel is wil hij alleen maar balletjes vangen en met takken gooien. Dus ik heb de rolstoel vanmorgen even naast de kennel gezet en heb heerlijk met m geknuffeld. Wij hadden m zelf altijd binnen dus het is nu even wennen dat ie niet de hele dag om me heen loopt. We hebben Ace vorig jaar ook gekocht zodat ik ook wat meer een hobby zou hebben, omdat ik door mijn gezondheid mijn eigen hobbies niet meer uit kon voeren. Het was voor mij heerlijk om na een drukke werkdag even met Ace bezig te zijn. En op slechte dagen was hij een goeie afleiding. Weer of geen weer, je moet naar buiten! Niet dat ik lui aangelegd ben, maar het is toch een extra stimulans.
Dus vandaag had ik speciaal mijn Ace shirt aangedaan. Doe mij maar een Mechelse herder in plaats van diamanten! Wat heb je eigenlijk aan zo’n glimmende steen? Die geeft niks terug, ja misschien een vervelende schittering in je oogbal. Maar Ace, daar wordt ik echt gelukkig van 🙂

En iedereen die geen hond heeft verklaard me nu sowieso voor gek! Maar jullie missen echt wat haha!

Vandaag is het donderdag. De welbekende throwbackthursday. Een foto van mijn bruiloft, dansend met Roel, vriend en collega. Een van de dingen die ik zo graag weer zou willen doen als ik beter ben is dansen! Dus, als het zover is komt er echt wel een feest en dan gaan we dansen, er zijn weinig dingen die je zo’n heerlijk vrij gevoel geven als dansen! Tot die tijd doe ik het even met bed en (rol) stoelen dans! Ook prima 🙂