Vandaag was weer een rustig dagje! Zoals ze eigenlijk allemaal zijn de afgelopen week.. op gisteren na. Ik ga niet vooruit maar ook niet achteruit.. mn bloedwaarden stijgen wel, maar ik voel zelf nog geen verschil qua fysiek gestel zegmaar. En dat is op sommige momenten mentaal best even zwaar. Het is niet dat ik perse van alles wil of moet van mezelf of dat ik zit te pushen en alles sneller moet. Ik heb er vrede mee, weet dat het heel veel tijd nodig heeft, maar dat maakt het niet ineens super makkelijk ofzo.
Ik was altijd veel aan het werk. Dit jaar heb ik alleen in januari op normale touren gedraaid. ( in hoeverre dat natuurlijk normaal was ) ik heb 2 maanden in het ziekenhuis gelegen en de rest een klein beetje gewerkt, maar vooral ziek thuis gezeten. Mijn lichaam is nu ook heel hard aan het werk om te herstellen. En dat heeft ook de rust nodig. Maar de overgang is groot.. het verschil enorm en soms besef je dat ineens weer. En er ligt nog een hele lange weg voor me. Maar voor nu blijft het stabiel stilstaan. En stilstaan voelt toch nooit als vooruitgang. En ja… Ik weet dat het er bij hoort, dat het allemaal wel goedkomt en dat ik er aan toe moet geven en dat het normaal is en uiteindelijk allemaal goed komt! Maar soms.. is het gewoon even heel erg frustrerend! 🐰
Ik zei gisteren ook tegen Chris dat ik er in het weekend gewoon even uit wil. Al is het maar een uurtje. Maar gewoon even iets anders zien. Idee van weekend hebben… dat er een dag even anders is dan anderen! Begrijp me niet verkeerd, ik vind het heerlijk thuis! En ik zit liever hier de hele dag voor me uit te staren dan in het ziekenhuis. Maar mijn wereld is nog steeds erg klein. 🙈
Papa wordt helemaal gek van mijn gegaap! 😲 haha ik gaap serieus echt de hele dag! En toen maakte mijn zus vandaag een foto van mij en Ace.. En zelfs op mijn hond werk ik aanstekelijk 😂😂 ook loop ik er bij als een eskimo terwijl iedereen er zomers uitziet! Mn lijf is zijn thermostaat even kwijt volgens mij ❄
In ieder geval zal ik in plaats van elke dag, elke week gaan bloggen. Aangezien het een beetje saai wordt op deze manier! Ik wil mijn strijd zeker nog vast blijven leggen en delen, maar ook wat meer in het tijdsbestek van mijn herstel. Dat gaat niet snel en op dit moment ook niet spectaculair dus lijkt het me beter om een wekelijkse update te gaan geven!
Dus bij deze: tot volgende week! 🙋♀️
Hé, kleine eskimo tot volgende week. Kijk uit dat je niet bevriest Linda. Grt uit de eifel.
Al denk je dat je niks doet, je lichaam werkt wel keihard door. Maar ja. Voor je gevoel doe je dus niks. Tja dat zit tussen je 👂👂. Maar dat je iets wil doen, actief, enz..Ja begrijpelijk. In de rolstoel effe ergens uitwaaien???? Eindje rijden??? Succes meisje. Tot volgende week op je blog. Na je controle???
He Linda
Goed nieuws zeg. Tja denk dat jouw knop ook even om moet🤔. Alles moet een plekje krijgen, ander tempo en misschien lijkt alles niet zo snel te gaan als jij wilt er gebeurd wel van alles. Soms moet je je bij een tempo neer leggen en dan maar denken het is even niet anders. He zet hem op en lekker genieten en bij gapen (slapen😥)
Hey Buddy,
Wat een geniaal-hilarische hond heb je ook; als hij iets kleiner was geweest en op een beagle leek, was ie gewoonweg perfect…
Groot gelijk dat je dit weekend erop uit trekt, gaat je vast positieve energie geven. Dat hoeft niet eens een groots en meeslepend uitje te zijn, ff een andere omgeving, je zegt het al. Have fun! Tip: met Chris romantisch toeren over de doorrijdboulevard van Brasserie de Gouden Poortjes te Veenendaal.
Jouw papa gek van je gegaap? Zolang die man niet eens in staat is om op een fatsoenlijk-volwassen manier een broodje hamburger te nuttigen zonder dat zijn medetafelgenoten de eetlust spontaan ontnomen wordt, wel zolang heeft hij geen recht van spreken;-)
Haaaaaaaaaaaaaaaaaaasssssssssssssssccccccchnitzellllll,
Andy McB.
PS. Je blijft mijn kleine grote held.
Wekelijkse blog: slim!