Ziek

En toen ging het even niet zo goed met Linda. Ik was al 2 weken erg moe en afgelopen zondag werd ik verkouden. De volgende ochtend stond ik op met erge hoofdpijn en oorpijn. Ook piepte ik wat over mijn longen en voelde me echt niet goed.

Normaal zou je denken joh het is maar een verkoudheid. Nu is het toch echt allemaal wat spannender. Ik maakte een afspraak bij de huisarts en die twijfelde ook of ik direct met antibiotica moest starten of niet. Het leek nu niet ontstoken..  maar aangezien mijn immuunsysteem nog niet zo werkt als bij een ander is enige voorzichtigheid vereist.

De huisarts adviseerde me om het Radboud te bellen en te overleggen wat we moesten doen. Dus hematologie bellen. ‘Ja dame, je bent nog maar 165 dagen oud dus je moet echt nog heel voorzichtig zijn’ Dit betekend nu dat ik elke dag een aantal keer mijn temperatuur moet meten en zodra ik ook maar iets verhoging heb of koorts krijg moet ik starten met antibiotica en gelijk weer bellen met het ziekenhuis. Ik heb thuis een noodvoorraad antibiotica liggen dus dat is handig!

Maar goed. Gelukkig tot op vandaag geen verhoging of koorts. Maar nog wel beroerd. Het is toch anders ‘ziekig’ zijn dan voor de behandeling. Je bent erg op je hoede. Ik hoefde van de arts niet de hele dag op bed te liggen maar moet wel echt even een pas op de plaats maken. Dus dat doen we! Ik heb ook weinig energie om iets te ondernemen en hou me goed rustig! Hoort er bij en het bewijst maar weer dat ik er nog lang niet ben.

Ik wil iedereen heel erg bedanken voor de super leuke en lieve reacties op mijn artikel in de Viva.! Helemaal leuk en heel gaaf om te horen dat mede patiënten ook heel blij zijn dat er op deze manier meer aandacht voor de ziekte komt! En dat was mijn doel! Meer aandacht voor sclerodermie. Ook erg gaaf dat mijn artikel zelfs op blendle in het hoofdnieuws van de dinsdag stond en afgelopen zondag ook nog is in het weekoverzicht. 🤗😀 whoopwhoop!

Ondertussen ben ik bezig met iets heeeeel leuks en bijzondere, maar daar horen jullie binnenkort meer over!

Het huis gaat ook lekker! Vorige week zijn ze begonnen met het repareren van het dak! Eindelijk 😁 Er begint nu aardig schot in te komen en het wordt steeds meer eigen.

Mijn krullen blijven heel langzaam groeien en blijkbaar heb ik daarmee ineens een hele grote aaibaarheidsfactor! Er gaat bijna geen dag voorbij dat er iemand even doorheen wil woelen! En tja.. Dat vind ik niet altijd fijn. Soms kun je maar beter eerlijk en duidelijk zijn toch? Haha (Zie foto) Vroeger had ik heel lang en dik haar en ik weet nog goed dat toen ook iedereen altijd aan mn haar wilde zitten. Ik snapte nooit waarom en vond het super irritant. En nu denk ik: als je wil weten hoe het voelt kan je beter naar de hei gaan en een schaap aaien! Die beestjes vinden het waarschijnlijk nog leuk ook! 🐑

Verder heb ik weinig nieuws te melden aangezien ik heel braaf naar de dokter luister en me koest houd! En nee.. Ik vind het niet eens enorm frustrerend. Ik kan me er goed bij neerleggen omdat ik heel goed voel dat mijn lichaam het ook nodig heeft. Wat dat aangaat ben ik best trots op mezelf en kan ik zeggen dat ik een hoop geleerd heb! Tuurlijk baal ik wel is, maar ik wil beter worden en als het nodig is om dan een stapje terug te doen, dan doe ik dat. Wetende dat ik straks echt wel weer wat sprongen vooruit ga maken 💪

7 gedachten over “Ziek”

  1. ❤️. Ik word zo blij van jou. Ik leer van je!!! Ik vind dat je last zien hoe je met het leven om moet gaan. Je situatie is niet waar je om gevraagd hebt maar maar de uitkomst is dat je echt, door gewoon jezelf te zijn, echt een voorbeeld bent.

  2. Ik aai wel een schaap. Keuze genoeg 😉. Lijkt me erg vervelend dat iedereen áán je wil zitten. 🤔
    Rustig aan he. Kijk uit dat je geen koorts krijgt!!!

  3. Veel sterkte en hopen op spoedig herstel
    Elke keer weer bewondering vooreacties je
    Ik wil je langs deze weg fijne feestdagen en een goed uiteinde

  4. *krabbelt met veel moeite vanachter zijn desk omhoog vanwege de “ga-maar-naar-de-hei-opmerking”* Help me even onthouden, dat ik je nog een keer een heel flauwe schapen-mop vertel, die is zo slecht dat je er toch weer om moet lachen!

    Verder, blijf goed op jezelf passen en zodra het allemaal weer safe is van twee kanten, kom op de koffie, altijd welkom. Mits passend in je energieleveldingesratiovoorraadaccugedoetje en je agenda.

    Liefs,

    Andy McB.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *